Zoveel dromen, zoveel idealen. We hebben allemaal dezelfde 24 uur. Hoe we hieraan invulling geven, is bepalend voor hoe ons leven er uit ziet. Het is de wet van oorzaak en gevolg. En de enige reden dat tijd bestaat, is dat niet alles tegelijk gebeurd. Tijd is het middel dat vormgeeft aan onze intentie, of het gebrek daaraan. Geen keuze is immers ook een keuze.
Maar hoe maken we dan onze dromen waar als we er zoveel hebben? Waar moeten we de tijd vandaan halen?
Dit zijn volstrek logische vragen. Alleen. Hiermee zet je de realiteit ondersteboven, een uitgangspunt dat niet bevorderlijk is om je intenties te manifesteren. Je zet jezelf vast in het paradox van de kip en het ei, welke was er eerst? Het is een leuk hersenspinsel om je mee te vermaken.
Het juiste perspectief is die van de dagelijkse vermindering. We moeten niet enkel streven om meer te doen, maar juist te streven naar minder doen van wat ons niet verder helpt. In de wereld van vermaakt en verleiding is de drang om andere dingen te doen, nooit groter geweest. Je kan niet én meer dingen doen die er niet toe doen én meer dingen doen om je verder te helpen.
De kunst is om hierin de gulden middenweg te vinden voor jezelf. Hoe graag wil je het en wat ben je bereid om ervoor op te geven?
Wees de eerste om reactie te geven